S
sultansleyman
Guest
merhaba
basligima baksana – aslinda sana daha sicak ve anlamli kelimelerlen hitab etmek isterdim ama nekadar düsündümsede aklima bir sey gelmedi. Umarim iyisindir, ne klasik bir soru ama dimi? Ama ben gercekten bunu umud ediyorum. Oralarda simdi zaman nasilda gecmez oluyordur, nasilda soguktur kisla. Kim bilir nekadar yanlizsindir – oysa eminim hepiniz birbirinize kenetlenmissinizdir. Bugün bir Askerin Öyküsünü okudum, öylesine tesadüfen elime gecmisdi. Önce agladim, sonra sizi düsündüm. Her birinizi tek tek gözümde hayal ettim. Geldiginiz yerleri, tanimadigim halde ailelerinizi, sevgililerinizi hatta ve hatta cocuklarinizi bile. Sonra hüzünlendim. Kim bilir su an kimi cani yaniyordur diye. Hangi Anne yazili aci bir haberi bagrina basarak söndürmek istiyordur ? Hangi Baba davul zurna esliginde gönderdigi Oglunun hayali resmini gözyaslarina boguyor ?
Bütün bunlari aslinda ben düsünmek istemiyorum, cünkü ben – ben hepiniz geri dönün istiyorum. Ama her gün haberleri izledigimde, bunun sadece ve sadece bir istek kaldigini, benim olamadigim, duyamadigim yerlerde feryatlarin kopdugunu biliyorum. Simdi sana üzgünüm demeye bile utaniyorum. Üzgünüm ama nicin. Hayat dolu bir insanin bir hayin yüzünden gözlerini sonsuza dek kapatti diyemi ? yoksa bu ödenen bedelin karsiliginda – gizlice utanmadan el sivazliyanlar var diyemi ? Üzgünüm okadar az kaliyorki bu fedarkarligin karsisinda. Biliyorum Vatan borcu – namus borcudur, gerkirse ödenir. Korkdugunuz halde gözünüzü bile kirpmadiginizida biliyorum. Biz rahat uyuyabilelim diye siz caninizi feda ediyorsunuz. Kiymet bilmeyen ama bu topraklarda hala yasayan insanlar icin – hayatinizdan geciyorsunz. Siz borcunuzu ödüyorsunz ama ya biz ? biz size olan borcumuzu neylen öderiz ?
Aslinda bilirim asker sehit olunca degil unutuldu zaman ölür. Ben sizi unutmuyorum cünkü Bayragimin dalgalandigi her aninda sizin isimlerinizi duyuyorum.
by
sultansleyman
basligima baksana – aslinda sana daha sicak ve anlamli kelimelerlen hitab etmek isterdim ama nekadar düsündümsede aklima bir sey gelmedi. Umarim iyisindir, ne klasik bir soru ama dimi? Ama ben gercekten bunu umud ediyorum. Oralarda simdi zaman nasilda gecmez oluyordur, nasilda soguktur kisla. Kim bilir nekadar yanlizsindir – oysa eminim hepiniz birbirinize kenetlenmissinizdir. Bugün bir Askerin Öyküsünü okudum, öylesine tesadüfen elime gecmisdi. Önce agladim, sonra sizi düsündüm. Her birinizi tek tek gözümde hayal ettim. Geldiginiz yerleri, tanimadigim halde ailelerinizi, sevgililerinizi hatta ve hatta cocuklarinizi bile. Sonra hüzünlendim. Kim bilir su an kimi cani yaniyordur diye. Hangi Anne yazili aci bir haberi bagrina basarak söndürmek istiyordur ? Hangi Baba davul zurna esliginde gönderdigi Oglunun hayali resmini gözyaslarina boguyor ?
Bütün bunlari aslinda ben düsünmek istemiyorum, cünkü ben – ben hepiniz geri dönün istiyorum. Ama her gün haberleri izledigimde, bunun sadece ve sadece bir istek kaldigini, benim olamadigim, duyamadigim yerlerde feryatlarin kopdugunu biliyorum. Simdi sana üzgünüm demeye bile utaniyorum. Üzgünüm ama nicin. Hayat dolu bir insanin bir hayin yüzünden gözlerini sonsuza dek kapatti diyemi ? yoksa bu ödenen bedelin karsiliginda – gizlice utanmadan el sivazliyanlar var diyemi ? Üzgünüm okadar az kaliyorki bu fedarkarligin karsisinda. Biliyorum Vatan borcu – namus borcudur, gerkirse ödenir. Korkdugunuz halde gözünüzü bile kirpmadiginizida biliyorum. Biz rahat uyuyabilelim diye siz caninizi feda ediyorsunuz. Kiymet bilmeyen ama bu topraklarda hala yasayan insanlar icin – hayatinizdan geciyorsunz. Siz borcunuzu ödüyorsunz ama ya biz ? biz size olan borcumuzu neylen öderiz ?
Aslinda bilirim asker sehit olunca degil unutuldu zaman ölür. Ben sizi unutmuyorum cünkü Bayragimin dalgalandigi her aninda sizin isimlerinizi duyuyorum.
by
sultansleyman
utandim simdi ama - aslinda onlara yazilan az bile .....