S
sarhosbalik
Guest
Kapi zili caldi galiba...Bu saatte kim olabilirki.
Gerci saatin kac oldugundan habersizim.
Fistik gibi saatli radyom vardi, dijital mijital, görüntüyü duvara yansitan ama ben hep tavana yansitirdim. Görüntüyü tavana yansitmamin sebebi basitti.
Hani duvarlardan birine yansitsam, uyandigimda saatin göründügü duvara degilde diger duvara dönük olma ihtimalim oldugu icin en iyisi tavana yansitmak diyerek, tavana vermistim coskuyu, pardon görüntüyü. Tembellikten falan degil yani. Yorgunluktan, bazen o kadar yorgun uyaniyorum ki, agzimiin acik oldugu bile oluyor…
Uyurken insanlarin agzi acik kalmasi hos bir görüntü icermiyor.
Tabi bu agiz yapisina da bagli.
Herkesin dudaklari benim dudaklarim kadar güzel degil malesef.
Zaten olmak zorunda da degil.
Gecenlerde yaptigim bir tren yolculugu esansinda karsimda fistik gibi bi hatun oturuyordu.
Caktirmadan O`nu dikizliyor bir taraftan da ne gibi bir bahane bulsam da konusmaya baslasam citirla diye düsünüyordum. Hic birsey gelmedi aklima iyi mi.
Yaslandigimi düsündüm bir ara ve baska seyler düsünmeye calistim...
Neden biz erkekler ilk adimi atmak zorundayiz? dedim.
Oysa kadinlar daha bi isterik oluyorlar.
Tabi her kusun sütü icilmez, o baska ama sanki kadinlarda kafayi bulmadan,
dans ederken ates basmadan da gayet güzel isterikliklerini beyan edebilirler.
Neden yapmiyorlar bunu anlamiyorum.
Derken... Aklima müthis bir fikir geldi.
Evet, fistiga yolculugun nereye oldugunu soracaktim.
Ne güzel bir fikir ama hic kimsenin aklina gelmez böyle birsey sormak.
Yani hic bi salak böyle ucuz bir soru sormaz.
Belki de sorar.
Bosver dedim olursa olur, olmasa da olur hesabi, deminden beri okumus gibi yaptigim minyeli abdullah kitabini kapatip gülümseyerek fistik`a cevirdim yüzümü, konusmaliyim artik yoksa bu yol bitmez...
Ana!? uyumus fistik.
Alt dudagi da güzelce sarkmis asagi, dudak kenarindan da bir damla salya isildiyor.
Hemen aciverdim kitabi yeniden, ve okuyomus gibi yapmaya basladim.
Kitapsiz da düsünebilirdim ama düsünmek isteyen kim...
Uyandigimda kitap alimdeydi, bir satir bile yol alamadigim sayfanin alt kisminda bir islaklik var, uyurken salyam akmis olmali.
Yeniden kapanmak üzere olan gözlerimi fistik`a cevirdim...
Kadin bana tiksinerek bakmasin mi!
Cok sinirlendim ama belli etmedim.
Bir ask daha bitmisti baslamadan.
O saatli radyo bana hediye edilmisti.
Ismini hatirlamadigim bir kadin dogum günümde hediye etmisti yanilmiyorsam.
Tasindiktan sonra yeni evde eski hatiralar kalmasin hesabina cöpe atmistim saati.
Yani yatak odasinda saat yok.
O kadar gariban bir yatak odasi.
Tekrar caldi zil. Kedi hemen üstüme zipladi, kalk hadi dercesine.
Oturma odasindan gecerken saate baktigimda henüz 6yi ceyrek geciyordu ama hangi 6 olduguna dair bi fikrim yoktu. Aksam da olabilirdi sabah da.
Karsimda üniformali bir kadin duruyordu, kapiyi actigimda.
Polis mi desem postaci mi bilemiyorum.
Bir ara sag baldirindan asagi dogru sarkan püsküllere dikkatlice baktigimda bunun bir kirbac oldugunu anladim... " anani ..." diye birseyler mirildandim.
Sonra kadinin görüntüsü netlesmeye basladi.
Mini etegi, ceketi ve sapkasi deriden yapilmisti.
Dantelli siyah külotlu corap dizleri ve baldirlari arasinda kalan kismi kapliyordu. Uzun topuklu cizmeleri ve siyah kivircik uzunca saclari beline kadar uzuyordu sapkasinin altindan. Deri ceketini, gümüs gibi parlayan iri iri iki adet dügme ile kapatmis. Dolgun gögüsleri disari atlamak icin sabirsizlaniyor gibiydiler. Yüzünü daha net görünce tanidim kadini. Trende karsimda oturan fistik simdi karsimda duruyordu, sanki kendisine borcum varmis gibi edasiyla...
Allahim bu bir rüya olmali ya da ben cennetteyim diye düsünüyordum ki,
"al bunu köpek, bu senin icin" dedi ve elindeki paketi ayaklarimin dibine firtlatti.
Daha ben kapiyi kapatmadan kayboldu fistik.
Kaybolmasa biliyodum ben O`na yapacagimi.
Tekrar yatak odasina gelip yataga uzandigimda tavandaki yansimadan saatin 6yi ceyrek gectigini göremedim. Cünkü saat yoktu odada.
Bu iste bir terslik var diyerek hemen kalktim, oturma odasina gecip saate tekrar baktim.
6`yi ceyrek geciyor...
Biraz sonra kapi zilini duyacagimi düsünüp kapiya dogru yönelmeye basladim.
Kapi koluna elimi uzattigimda aklima biraz önceki fistigin biraktigi daha dogrusu nerdeyse kafama caldigi paket geldi. Kapiyi actigimda yerde duruyordu. Hemen aldim yerden ve tekrar yatak odasina gelip yataga uzandim. Tavana baktim, saat yansimasi falan yoktu, rahatladim.
Paketi actigimda icinden, aylar önce cöpe atmis oldugum saat cikmadi tabi.
Rüya diye abartmaya gerek yok.
Sisme bir yilbasi hindisi de cikmadi.
Bebekti bu. Sisme bebek. Hemen sisirmek gerek.
Ben cosukuyu verdikce bir kadin vücudu sekil almaya basladi.
Hep bir sisme bebegim olsun istemisimdir.
Ama aliskanlik yapar, asik olurum korkusu yüzünden uzak durmayi yeglemistim.
Simdi yatagimda bir sisme bebek, biraz sonra sisecek ve ben onu öpcem filan.
Ilk önce ayaklari sekil aldi. Daha sonra kalcalari dolgunlasti, gögüsleri irilesti derken yüzü de ortaya cikti. Tam kivamina geliyor derken, yüzüne baktigimda bunun trendeki kadin oldugunu gördüm.
Ama kapinin önündeki tipi ile degil trende uyur halindeydi, dudak kenarinda salyasi ile bana bakiyordu.
Gel de birsey yap hadi simdi buna. Libido mat oldu.
Artik uyanmanin zamani gelmisti ki, uyandigimda biri benden önce uyanmisti. Bunun sadece bir sabah ereksiyonu oldugunu düsünüp önemsemedim ama kasilmaya basladi birden.
Belli ki, bir rahatsizligi vardi. Sonra yalniz olmadigimi farkettim yatakta.
Hatunun sirti bana dönük kafasi yastigin altinda.
Kim bu diye düsünmeye basladim ama düsüncelerimi toplayamiyordum.
Kalktim banyoya gittim, dislerimi fircaladim, elimi yüzümü yikadim. Oturma odasina gecerek bir sigara yaktim. Dünkü ugur böcegi yavas yavas ayagima dogru yaklasiyordu. Hemen bir corap giydim ayagima. Neden burada bu ugur böcegi diye düsündüm. Banyoda olmasi gerekiyordu, öyle anlasmistik.
Tekrar banyoya gittim, kalorifer buz gibiydi. Acmayi unutmusum dün aksam. Neyse kaloriferi actim, mutfaga gidip cay suyu koydum.
Simdi cayimi iciyorum ve bugün pazar, yataktaki kadini hatirlasam ne yazar hatirlamasam ne yazar...
Gerci saatin kac oldugundan habersizim.
Fistik gibi saatli radyom vardi, dijital mijital, görüntüyü duvara yansitan ama ben hep tavana yansitirdim. Görüntüyü tavana yansitmamin sebebi basitti.
Hani duvarlardan birine yansitsam, uyandigimda saatin göründügü duvara degilde diger duvara dönük olma ihtimalim oldugu icin en iyisi tavana yansitmak diyerek, tavana vermistim coskuyu, pardon görüntüyü. Tembellikten falan degil yani. Yorgunluktan, bazen o kadar yorgun uyaniyorum ki, agzimiin acik oldugu bile oluyor…
Uyurken insanlarin agzi acik kalmasi hos bir görüntü icermiyor.
Tabi bu agiz yapisina da bagli.
Herkesin dudaklari benim dudaklarim kadar güzel degil malesef.
Zaten olmak zorunda da degil.
Gecenlerde yaptigim bir tren yolculugu esansinda karsimda fistik gibi bi hatun oturuyordu.
Caktirmadan O`nu dikizliyor bir taraftan da ne gibi bir bahane bulsam da konusmaya baslasam citirla diye düsünüyordum. Hic birsey gelmedi aklima iyi mi.
Yaslandigimi düsündüm bir ara ve baska seyler düsünmeye calistim...
Neden biz erkekler ilk adimi atmak zorundayiz? dedim.
Oysa kadinlar daha bi isterik oluyorlar.
Tabi her kusun sütü icilmez, o baska ama sanki kadinlarda kafayi bulmadan,
dans ederken ates basmadan da gayet güzel isterikliklerini beyan edebilirler.
Neden yapmiyorlar bunu anlamiyorum.
Derken... Aklima müthis bir fikir geldi.
Evet, fistiga yolculugun nereye oldugunu soracaktim.
Ne güzel bir fikir ama hic kimsenin aklina gelmez böyle birsey sormak.
Yani hic bi salak böyle ucuz bir soru sormaz.
Belki de sorar.
Bosver dedim olursa olur, olmasa da olur hesabi, deminden beri okumus gibi yaptigim minyeli abdullah kitabini kapatip gülümseyerek fistik`a cevirdim yüzümü, konusmaliyim artik yoksa bu yol bitmez...
Ana!? uyumus fistik.
Alt dudagi da güzelce sarkmis asagi, dudak kenarindan da bir damla salya isildiyor.
Hemen aciverdim kitabi yeniden, ve okuyomus gibi yapmaya basladim.
Kitapsiz da düsünebilirdim ama düsünmek isteyen kim...
Uyandigimda kitap alimdeydi, bir satir bile yol alamadigim sayfanin alt kisminda bir islaklik var, uyurken salyam akmis olmali.
Yeniden kapanmak üzere olan gözlerimi fistik`a cevirdim...
Kadin bana tiksinerek bakmasin mi!
Cok sinirlendim ama belli etmedim.
Bir ask daha bitmisti baslamadan.
O saatli radyo bana hediye edilmisti.
Ismini hatirlamadigim bir kadin dogum günümde hediye etmisti yanilmiyorsam.
Tasindiktan sonra yeni evde eski hatiralar kalmasin hesabina cöpe atmistim saati.
Yani yatak odasinda saat yok.
O kadar gariban bir yatak odasi.
Tekrar caldi zil. Kedi hemen üstüme zipladi, kalk hadi dercesine.
Oturma odasindan gecerken saate baktigimda henüz 6yi ceyrek geciyordu ama hangi 6 olduguna dair bi fikrim yoktu. Aksam da olabilirdi sabah da.
Karsimda üniformali bir kadin duruyordu, kapiyi actigimda.
Polis mi desem postaci mi bilemiyorum.
Bir ara sag baldirindan asagi dogru sarkan püsküllere dikkatlice baktigimda bunun bir kirbac oldugunu anladim... " anani ..." diye birseyler mirildandim.
Sonra kadinin görüntüsü netlesmeye basladi.
Mini etegi, ceketi ve sapkasi deriden yapilmisti.
Dantelli siyah külotlu corap dizleri ve baldirlari arasinda kalan kismi kapliyordu. Uzun topuklu cizmeleri ve siyah kivircik uzunca saclari beline kadar uzuyordu sapkasinin altindan. Deri ceketini, gümüs gibi parlayan iri iri iki adet dügme ile kapatmis. Dolgun gögüsleri disari atlamak icin sabirsizlaniyor gibiydiler. Yüzünü daha net görünce tanidim kadini. Trende karsimda oturan fistik simdi karsimda duruyordu, sanki kendisine borcum varmis gibi edasiyla...
Allahim bu bir rüya olmali ya da ben cennetteyim diye düsünüyordum ki,
"al bunu köpek, bu senin icin" dedi ve elindeki paketi ayaklarimin dibine firtlatti.
Daha ben kapiyi kapatmadan kayboldu fistik.
Kaybolmasa biliyodum ben O`na yapacagimi.
Tekrar yatak odasina gelip yataga uzandigimda tavandaki yansimadan saatin 6yi ceyrek gectigini göremedim. Cünkü saat yoktu odada.
Bu iste bir terslik var diyerek hemen kalktim, oturma odasina gecip saate tekrar baktim.
6`yi ceyrek geciyor...
Biraz sonra kapi zilini duyacagimi düsünüp kapiya dogru yönelmeye basladim.
Kapi koluna elimi uzattigimda aklima biraz önceki fistigin biraktigi daha dogrusu nerdeyse kafama caldigi paket geldi. Kapiyi actigimda yerde duruyordu. Hemen aldim yerden ve tekrar yatak odasina gelip yataga uzandim. Tavana baktim, saat yansimasi falan yoktu, rahatladim.
Paketi actigimda icinden, aylar önce cöpe atmis oldugum saat cikmadi tabi.
Rüya diye abartmaya gerek yok.
Sisme bir yilbasi hindisi de cikmadi.
Bebekti bu. Sisme bebek. Hemen sisirmek gerek.
Ben cosukuyu verdikce bir kadin vücudu sekil almaya basladi.
Hep bir sisme bebegim olsun istemisimdir.
Ama aliskanlik yapar, asik olurum korkusu yüzünden uzak durmayi yeglemistim.
Simdi yatagimda bir sisme bebek, biraz sonra sisecek ve ben onu öpcem filan.
Ilk önce ayaklari sekil aldi. Daha sonra kalcalari dolgunlasti, gögüsleri irilesti derken yüzü de ortaya cikti. Tam kivamina geliyor derken, yüzüne baktigimda bunun trendeki kadin oldugunu gördüm.
Ama kapinin önündeki tipi ile degil trende uyur halindeydi, dudak kenarinda salyasi ile bana bakiyordu.
Gel de birsey yap hadi simdi buna. Libido mat oldu.
Artik uyanmanin zamani gelmisti ki, uyandigimda biri benden önce uyanmisti. Bunun sadece bir sabah ereksiyonu oldugunu düsünüp önemsemedim ama kasilmaya basladi birden.
Belli ki, bir rahatsizligi vardi. Sonra yalniz olmadigimi farkettim yatakta.
Hatunun sirti bana dönük kafasi yastigin altinda.
Kim bu diye düsünmeye basladim ama düsüncelerimi toplayamiyordum.
Kalktim banyoya gittim, dislerimi fircaladim, elimi yüzümü yikadim. Oturma odasina gecerek bir sigara yaktim. Dünkü ugur böcegi yavas yavas ayagima dogru yaklasiyordu. Hemen bir corap giydim ayagima. Neden burada bu ugur böcegi diye düsündüm. Banyoda olmasi gerekiyordu, öyle anlasmistik.
Tekrar banyoya gittim, kalorifer buz gibiydi. Acmayi unutmusum dün aksam. Neyse kaloriferi actim, mutfaga gidip cay suyu koydum.
Simdi cayimi iciyorum ve bugün pazar, yataktaki kadini hatirlasam ne yazar hatirlamasam ne yazar...
