Yaso2.0
Well-Known Member
Aleviler ve Sünniler birbirlerine pozitif bakabiliyorlar. dikkat cektigim nokta bu.
Ben sünniyim, en yakin ve en sadik dostlarimdan biri alevi.
2o yila askin taniyoruz birbirimizi. Sonra herkes kendi hayatini yasadi, evlendi falan. Eslerimiz tesafür eseri tanisti ve hemen cok cok iyi anlastilar onlarin sayesinde bizde yine sikca görüsmeye basladik! Ama bizim aramizda hic bir zaman, ben sünniyim sen alevisin, seninki yanlis benim dogru konulari gecmemistir.
Biz birbirimize anlayisla ve saygila yaklasiyoruz, dinimizin normal zamanlarda konusu bile gecmiyor. Özel günlerde onlar bizi arar, bizde onlari arariz. Bizler oruc tutarken iftara davet eder, onlar orucluyken biz ederiz.
Bir dinin icerisinde sürekli insanlar birbirini kirmaya neden bu kadar merakli hic anlamis degilim. Birakin kim neye inaniyorsa, nasil dogru biliyorsa öyle yasasin. Zaten hepimiz bir konuda hem fikiriz, er yada gec yani öldügümüz zaman, neyin ne olacagini ancak o zaman görecegiz.