hasbelkader
Well-Known Member
Ne güzel ibretlik bir hikaye..
İlle de 'Edebiyat diyorsanız..
- Ersteller des Themas hasbelkader
- Erstellungsdatum
hasbelkader
Well-Known Member
Franz Kafka rutin yürüyüşlerini yaptığı parkta küçük bir kıza rastlamış.
Kız ağlıyormuş. Oyuncak bebeğini kaybetmiş ve bu onu oldukça üzmüş.
Kafka bebeği onun yerine aramayı önermiş, ertesi gün aynı noktada buluşmak üzere sözleşmişler. Bebeği bulamaması üzerine Kafka küçük kıza bebeğin ağzından bir mektup yazmış, buluştuklarında kendisine okumuş:
“Lütfen benim için kederlenme, dünyayı görmek için uzun bir yolculuğa çıktım. Sana başımdan geçenleri anlatacağım.”
Bu bir çok mektubun ilkiymiş. Kafka küçük kızla her buluştuğunda sevgili oyuncak bebeğin hayali maceralarını özenle yazdığı mektuplardan ona okurmuş. Küçük kız da bu şekilde avunurmuş...
Derken, görüşmelerin artık sonu gelmiş. Kafka son görüşmede küçük kıza bir oyuncak bebek getirmiş. Küçük kız, aslından oldukça farklı olan oyuncak bebeğe şaşkınlıkla bakakalmış. Bebeğe iliştirilmiş bir not küçük kızın şaşkınlığını gidermiş: “yolculuğum beni çok değiştirdi…”
Uzun yıllar sonra, artık bir yetişkin olmuş olan küçük kızımız, gözü gibi baktığı bebeğinin, gözünden kaçırdığı bir çatlağının içine sıkıştırılmış bir mektup bulur. Kısaca şöyle yazmaktadır:
“Sevdiğin her şeyi er ya da geç kaybedeceksin, ama sonunda sevgi başka bir surette geri dönecek.”
S
Sunguroğlu
Guest
Güzel mesaj veren anlamli bir hikaye. paylasim icin tesekkürler
S
Sunguroğlu
Guest
Deli farkı
Bir delinin, bir dehayı silkelemesi uyandırması, kendine getirmesi mümkün müdür?Bunun bir çok örneği olmakla beraber, ben sadece ilk ağızdan dinlediğim bir tanesini bu satırlarla anmak istiyorum.
Rahmetli Necip Fazıl Bey anlatmıştı:
Burdur'da bir vazife icabı bulunuyormuş.Küçük bir anadolu şehri olan Burdur'un mütevazi bir otelinde, tam kendini uykunun kollarına bırakacağı sırada, odasını bir ses dolduruvermiş:
"Burdurlu Ömer adam olamadııııı!"
Belli aralıklarla yankılanan bu nakarattan öylesine etkilenmiş ki, giyinip aşağıya inmiş ve bu sesin kime ait olduğunu sormuş.
Otel kâtibi, "Önemli değil beyim" demiş..."Özür dilerim, rahatsız ettiğimiz için.Ancak bunun belli bir süresi vardır.Tamamladı mı çeker gider, meçzubun biridir zararsızdır."
"Peki başka bir nârası yok mudur?"
"Hayır beyim, sadece sizin de duyduğunuz gibi, kendisinin adam olamadığını haykırır durur."
Fazla rahatsız olduysanız, gidip uzaklaştırayım, ama aslında süresi dolmak üzere...
Filozof şair, "Hayır" der, odasına çıkar ve iki elinin arasına aldığı başını yastığa koyamaz.Dudaklarında ise sürekli, "Maraşlı Necip adam olamadıııı!" nakaratı vardır.
Adam olamadığını söyleyen Burdurlu Ömer, adam olduğunu haykıranlardan çok fazla adam olduğunu göstermiş olmalı ki, şairimiz yıllar sonra bu sesin etkisinden kurtulamamış, kendisine göre gerçek adam olmanın yolunu araştırmış ve sonunda bulmuştu.
Sağolasın Burdurlu Ömer...
Şimdi senin sesine toplumumuzun ne çok ihtiyacı var...
Bu hatırayı ilk duyduğum günden beri hep düşünmüşümdür,adam olamayan, adam olmadığını haykıran mıdır, yoksa adam olamadığının henüz farkında bulunmayan mı?
Vehbi Vakkasoğlu
Bir delinin, bir dehayı silkelemesi uyandırması, kendine getirmesi mümkün müdür?Bunun bir çok örneği olmakla beraber, ben sadece ilk ağızdan dinlediğim bir tanesini bu satırlarla anmak istiyorum.
Rahmetli Necip Fazıl Bey anlatmıştı:
Burdur'da bir vazife icabı bulunuyormuş.Küçük bir anadolu şehri olan Burdur'un mütevazi bir otelinde, tam kendini uykunun kollarına bırakacağı sırada, odasını bir ses dolduruvermiş:
"Burdurlu Ömer adam olamadııııı!"
Belli aralıklarla yankılanan bu nakarattan öylesine etkilenmiş ki, giyinip aşağıya inmiş ve bu sesin kime ait olduğunu sormuş.
Otel kâtibi, "Önemli değil beyim" demiş..."Özür dilerim, rahatsız ettiğimiz için.Ancak bunun belli bir süresi vardır.Tamamladı mı çeker gider, meçzubun biridir zararsızdır."
"Peki başka bir nârası yok mudur?"
"Hayır beyim, sadece sizin de duyduğunuz gibi, kendisinin adam olamadığını haykırır durur."
Fazla rahatsız olduysanız, gidip uzaklaştırayım, ama aslında süresi dolmak üzere...
Filozof şair, "Hayır" der, odasına çıkar ve iki elinin arasına aldığı başını yastığa koyamaz.Dudaklarında ise sürekli, "Maraşlı Necip adam olamadıııı!" nakaratı vardır.
Adam olamadığını söyleyen Burdurlu Ömer, adam olduğunu haykıranlardan çok fazla adam olduğunu göstermiş olmalı ki, şairimiz yıllar sonra bu sesin etkisinden kurtulamamış, kendisine göre gerçek adam olmanın yolunu araştırmış ve sonunda bulmuştu.
Sağolasın Burdurlu Ömer...
Şimdi senin sesine toplumumuzun ne çok ihtiyacı var...
Bu hatırayı ilk duyduğum günden beri hep düşünmüşümdür,adam olamayan, adam olmadığını haykıran mıdır, yoksa adam olamadığının henüz farkında bulunmayan mı?
Vehbi Vakkasoğlu
Zuletzt von einem Moderator bearbeitet:
S
Sunguroğlu
Guest
Çay ve yağmur... İki sevgili..
Biri muhabbetleri demliyor, biri sokakları..
Hikmet Anıl Öztekin
Biri muhabbetleri demliyor, biri sokakları..
Hikmet Anıl Öztekin
D
Dörtmevsim
Guest
Bağlanmayacaksın bir şeye
Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden…
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları…
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
“O benim.” diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasın istiyorsan birşeylerin…
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, ya da pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak…
Siirin kime ait oldugu tartisildigi icin ... yazar Can Yücel olabilir!
Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden…
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları…
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
“O benim.” diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasın istiyorsan birşeylerin…
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, ya da pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak…
Siirin kime ait oldugu tartisildigi icin ... yazar Can Yücel olabilir!
ben de öyle biliyorum ve tartisildigini daha duymamistim. baska kimin oldugu iddia ediliyor ki?
gemlige dogru
denizi göreceksin
sakin sasirma
-orhan veli-
ben bu siiri yasadim gercekten, otobüsle izmirden istanbula giderken. ansizin bir virajdan sonra muazzam bir gemlik körfezi manzarasi cikiyor karsina. sasirmamak mümkün degil...
D
Dörtmevsim
Guest
Güzel bir soru! Ama olduk olali facede, googlede bu tartisiliyor. Bazen böyle Chat ortaminda bazi insanlara karsilasiyorsun. Adeta sanki bir insanin acigini arar ve kurt gibi üstüne saldirirlar gibi
Bende artik önlem olarak o cümleyi ilave ettim; ne yapayim Yani kisacasi bende isin öz yanini bilmiyorumEvet Gemligi bilirim, ve Denizide güzel ve manzarasida güzel !! Güzel bir tespit!
Ama nedense Orhangaziyi daha cok seviyorum ... bundan 30 sene öncesi karsilastigim Türkiyeyi hatirlatiyor ... Yollar kirik dökük .... ama sirf Orhangaziye girerken ...
Bilmem orada hic durakladinmi ?